زندگینامه: احمد عزیزی
احمد عزیزی (زادهٔ ۴ دی ۱۳۳۷، کرمانشاه – درگذشتهٔ ۱۶ اسفند ۱۳۹۵، کرمانشاه) شاعر معاصر ایرانی و ارائه دهنده سبک جدید مثنوی بود که در زمینه شعر آیینی و انقلاب با درونمایه‌ای عرفانی فعال بود. وی ۹ سال پایان عمر را با بیماری در حالت اغما به سر می‌برد.
زندگینامه:
احمد عزیزی در ۴ دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابانها و… به خوبی فرا گرفت.
وی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان نمود و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
وی سرودن شعر را از سالهای جوانی با مجله جوانان آغاز کرد. وی از پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۶ بعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان امام رضا کرمانشاه بستری بود. با تأکید رهبر جمهوری اسلامی ایران پس از دیدار با وی، مسئولان بر آن شدند که وی را جهت درمان به خارج از کشور اعزام کنند.
احمد عزیزی شاعر معاصر ایرانی و ارائه دهنده سبک جدید مثنوی بود
فعالیت‌های ادبی:
وی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد؛ و شاعری با سبک منحصر به فرد است که این سبک بصورت مثنوی در -کفشهای مکاشفه- جلوه کرده‌است.
تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی -ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بی‌نظیر است. این سبک تأثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشته‌است.
اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت در بیشتر آثارش موج می‌زند.
او مثنوی‌هایش را غالباً با وصف طبیعت آغاز می‌کند و با تمهیدات گوناگون و با توسل به مناسبات و ترکیبات نو وتجنیسات سنتی، رفته رفته به موضوع اصلی گریز می‌زند.
وی در ساختن ترکیبات نو به شیوه شعرای سبک هندی نیز مهارتی خاص دارد. برای نمونه می‌توان به این ترکیب‌ها اشاره کرد: جبرئیل آباد الهام، اب بازی‌های فطرت، تابستان عزلت، تب خیس تکلم، درختان پا به ماه و کولیان شبنم فروش.
کتاب‌ها کفشهای مکاشفه، یک لیوان شطح داغ، باران پروانه، روستای فطرت، قوس غزل، ترانه‌های ایلیایی. دلیل سرشناسی ارائه دهنده سبکی متمایز و نو در شعر (مثنوی) و نثر (شطح‌گونه)اثرپذیرفته از مولوی، سهراب سپهری
دوره بیماری:
وی از ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ تا ۱۶ اسفند ۱۳۹۵ به مدت ۹ سال بر اثر اختلالات کلیوی در حالت اغما در بیمارستان امام رضای کرمانشاه بخش آی سی یو بستری بود، حال عمومی او پس از سه سال به حدی رسید که وی نسبت به شادی‌ها و غمها با اشکها و لبخند پاسخ می‌داد و می‌توانست سخنان اطرافیان را بشنود و عکس العمل نشان دهد.
سید علی خامنه‌ای در ۲۸ مهر ۱۳۹۰ طی سفرش به کرمانشاه از احمد عزیزی در بیمارستان دیدار کرد.
عزیزی در بیمارستان کرمانشاه بستری بود و طبق نظر پزشکی در آبان ۱۳۹۱ اعلام شد حال عمومی وی تغییر خاصی نداشت، اما هوشیاری او نسبت به قبل بهتر است ولی توانِ صحبت نداشت. وی همچنین می‌توانست از راه دهان تغذیه کند.
عزیزی که تا پایان عمر در اغما بسر می‌برد، در ۱۳ اسفند ۹۵ دچار نارسایی و انسداد روده شد دو روز بعد تحت یک عمل جراحی ضروری و ناگهانی قرار گرفت که بعلت ریسک بالا یک روز بعد عمل منجر به فوت وی شد.
درگذشت:
وی پس از ۹ سال اغما در بیمارستان امام رضا کرمانشاه و بدنبال انسداد روده، بعد از ظهر روز دوشنبه ۱۶ اسفندماه ۱۳۹۵ در ۵۸ سالگی درگذشت.
آثار:
«کفشهای مکاشفه» ۱۳۶۷
«شرجی آواز» ۱۳۶۸
«خوابنامه و باغ تناسخ» ۱۳۷۱
«ترجمه زخم» ۱۳۷۰
«باران پروانه» ۱۳۷۱
«رودخانه رؤیا» ۱۳۷۱
“ناودان الماس ”
“ترانه‌های ایلیایی”
غزالستان
قوس غزل
«ملکوت تکلم»
«سیل گل سرخ» ۱۳۵۲
روستای فطرت
رؤیای رویت