بزرگ علوی نویسنده پیشگام عرصهی ادبیات نوین ایران
ادبیات نوین ایران پیچ و خمهای زیادی را پشت سر گذشته است و چهرههای زیادی را به خود دیده؛ اما از بین این چهرهها تعداد معدودی هستند که توانستهاند تاثیراتی ماندگار بر دنیای روشنفکری و ادبیات مدرن بگذارند.
در این میان
در این میان میتوان به اسامی نویسندگان و شاعران مطرحی اشاره کرد که در این مقاله ما سه نمونه از آنها را جهت معرفی به شما در نظر گرفتهایم. این افراد هر کدام توانستهاند نسلهای پس از خود را تحت تاثیر قرار دهند و مسیر ادبیات ایران را به چالش بزرگ تغییر بکشانند.بزرگ علوی را در این مقاله به شما معرفی می کنیم.
بزرگ علوی
در کنار صادق هدایت که زندگینامه و کتاب هایش همواره در معرض توجه بودهاند و آثارش او را در زمره پیشگامان ادبیات نوین ایران قرار میدهد، بزرگ علوی نیز جایگاه والایی دارد. علوی که معمولا او را با رمان نوین «چشمهایش» میشناسند یک سال از صادق هدایت کوچکتر بود و در بهمن ماه ۱۲۸۲ به دنیا آمد.
خانواده علوی
خانواده علوی جزو خانوادههای روشنفکر ایرانی به شمار می آمدند و بزرگ را برای تحصیل به آلمان فرستادند. جالب است بدانید علوی در آلمان رشته روانشناسی و علوم تربیتی را دنبال کرد و از دانشگاه مونیخ فارغ التحصیل شد. در همین اثنا هم نوشتن داستان را آغاز کرد و نام او در کنار صادق هدایت و صادق چوبک به عنوان پدر داستان نویسی نوین فارسی قرار گرفت.
علوی یکی از اعضای گروهی بود که صادق هدایت هم عضو آن بود و ربعه نام داشت (گروهی متشکل از چهار نفر )؛ دو عضو دیگر این گروه فرزاد مسعود و مجتبی مینوی بودند.
بزرگ علوی به زندان افتاد
در سال ۱۳۱۶ بزرگ علوی به زندان افتاد و مدت هفت سال زندانی بود. گفته میشود کتابهای «پنجاه و سه نفر» و «ورق پارههای زندان» حاصل تجربیات این دوران بوده است. بزرگترین و درخشانترین اثر علوی اما رمان معروف چشمهایش به شمار میرود که همچنان هم تجدید چاپ شده و کتابی با لحنی مدرن به شمار میرود.
چشمهایش
چشمهایش داستان عاشقانهای با چاشنی معمایی است که حال و هوای تهران قدیم و وضعیت سیاسی و اجتماعی آن را به تصویر کشیده است و ماجرای یک تابلوی نقاشی معروف و مرموز را روایت میکند که نقاش آن فردی با رویکردهای سیاسی بوده و موقع روایت داستان از دنیا رفته است. بزرگ علوی سرانجام در بهمن ۱۳۷۵ بر اثر سکته قلبی در آلمان درگذشت.